ชายคนหนึ่งนั่งตกปลามาเกือบทั้งวัน แต่ไม่ได้ปลาสักตัวเดียว เขาจึงล้มเลิกความตั้งใจและคิดจะกลับบ้าน ทันใดนั้น ก็มีปลาตัวหนึ่งติดเบ็ด แต่เป็นปลาตัวเล็กนิดเดียว เจ้าปลาน้อยอ้อนวอนขอชีวิต “ปล่อยให้ข้า ถ้าวันนี้ไว้ชีวิต ในวันข้างหน้าจะเติบโตเป็นปลาใหญ่ เนื้อแน่น ให้ท่านได้จับกิน” คนตกปลาบอกว่า เขาไม่รู้ว่าวันข้างหน้า ปลาน้อยจะหลงมาติดเบ็ดอีกหรือเปล่า พูดจบก็จับปลาใส่กระป๋องแล้วเดินกลับบ้าน
เมื่อถึงเวลาอาหารค่ำ ยูนั่งรอพี่ชายด้วยใจจดจ่อ แต่เมื่อเวลาผ่านไป ฮัคก็ยังมาไม่ถึงบ้านเสียที ยูทั้งห่วงพี่ชาย, กังวลและเหงาอย่างบอกไม่ถูก ตั้งแต่เกิดมา.
เช้าวันรุ่งขึ้น ฮัคนำดอกกุหลาบที่น้องสาวทำให้กลัดเข้ากับเสื้อแล้วออกไปทำงานอย่างมีความสุข ส่วนยูก็ไปเรียนหนังสือและกลับมาทำงานบ้านในตอนเย็น โดยเธอไม่เหงาอีกแล้ว เพราะทุกครั้งที่เธอมองเจ้าปุปะ เธอก็รับรู้ได้ถึงความรักที่พี่ชายมีให้และรู้สึกได้ว่าพี่ชายอยู่ใกล้ ๆ หัวใจของเธอเสมอ
นิทานประจำวัน นิทานวันจันทร์ พ่อหนุ่มรุงรัง
. ที่ไหนสักแห่งในตอนกลางคืน กระต่ายหนุ่มรีบเงยหน้าขึ้นมองดวงจันทร์ ซึ่งในค่ำคืนนี้ไม่มีเงาของกระต่ายสาวให้เขาเฝ้ามองอีกแล้ว กระต่ายหนุ่มรู้ตัวทันทีว่า กระต่ายสาวที่นอนพุงกลมอยู่ในแปลงผัก ก็คือกระต่ายสาวที่เขาหมายปองมาตลอดชีวิตนั่นเอง
ตลอดเวลาของความป่วยไข้ หญิงสาวได้เห็นถึงความดีของชายหนุ่มที่เฝ้าดูแลตน ส่วนชายหนุ่มเองก็รู้สึกผูกพันกับหญิงสาวที่ตนดูแลมากขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุด ทั้งคู่ก็รักกัน
จนกระทั่งวันหนึ่ง พ่อของนางเงือกซึ่งเป็นเจ้าสมุทรไปแปลงกายเป็นมนุษย์แล้วมาตามหาลูกสาวถึงที่บ้านของชายหนุ่ม เมื่อเจ้าสมุทรทราบว่าชายหนุ่มช่วยลูกสาวไว้ และทราบจากลูกสาวว่าทั้งคู่มีใจให้กัน เจ้าสมุทรจึงประทานพรให้ชายหนุ่มสามารถหายใจในน้ำได้เหมือนเงือกและชาวสมุทรทั้งหลาย ทั้งนี้เพื่อให้ชายหนุ่มแวะไปเยี่ยมเงือกสาวได้ตามใจปรารถนา
หมาตัวหนึ่งเดินคาบเนื้อวิ่งข้ามสะพานมา เมื่อถึงกลางสะพานก็ก้มมองลงไปในบ่อน้ำเบื้องล่าง เห็นหมาตัวหนึ่งกำลังคาบชิ้นเนื้อที่ใหญ่กว่า ซึ่งจริงๆ แล้วเป็นเงาของตัวเอง เจ้าหมาก็เกิดความละโมบ อ้าปากเห่ากระโชกเพื่อหวังจะแย่งชิ้นเนื้อในน้ำมาเป็นของตัวเอง ปรากฏว่าทันทีที่อ้าปาก เนื้อที่คาบอยู่ก็ร่วงหล่นลงน้ำ กว่าจะสำนึกได้ว่าหมากับก้อนเนื้อที่เห็นคือเงาของตัวเองในน้ำ ก็สายเกินไปแล้ว
ห้องพักนักเขียนนิทาน ประวัติ : นำบุญ นามเป็นบุญ
แต่ความฝันที่เคยสวยงามความรักเราวันนี้มันเลือนลาง
นิทานก่อนนอน นิทานก่อนนอนสั้น ๆ การเดินทางของความสุข
กระต่ายหนุ่มเดินคอตกกลับบ้านอย่างคนสิ้นหวัง เขานึกโทษหัวแครอทว่ามันดีแต่อ้วนตุ้ต๊ะเหมือนตัวเขา แต่กลับไม่สูงปรี๊ดอย่างที่เขาตั้งใจเลยสักนิด กระต่ายหนุ่มรู้สึกเคืองหัวแครอทอย่างบอกไม่ถูก เขาจึงตั้งใจที่จะกลับไปจัดการกินหัวแครอทที่อวบอ้วนที่สุดนี้ จนกว่าตัวเขาเอง จะสาแก่ใจ
วันหนึ่งในฤดูหนาว ชาวนาคนหนึ่งเดินมาพบงูนอนขดตัวแข็งทื่อใกล้ตาย เพราะสภาพอากาศที่หนาวเหน็บ ชาวนารู้สึกสงสารจึงอุ้มงูไว้แล้วนำกลับบ้านด้วย เมื่อมาถึงบ้าน ชาวนาก็ก่อกองไฟเพื่อให้ความอบอุ่น แต่เมื่องูได้สติก็เข้าฉกชาวนาจนถึงแก่ความตายทันที
Your browser isn’t supported anymore. Update it to get นิทานรักของสองเรา the best YouTube experience and our latest features. Find out more